De Markerwadden

Wauw, wat een prachtige plek is dat toch, de Markerwadden. Alleen per boot bereikbaar, een stukje natuur door de mens ontworpen en gemaakt. En het wordt enorm gewaardeerd door de vogels, want die hebben de plek in grote getale geadopteerd.

Kluten scharrelen rond op zoek naar een maaltje

Er is een kleine haven met een heel vriendelijke havenmeester. Ook al was de haven vol, we mochten aan de steiger voor charterschepen liggen. De volgende dag zou er toch geen charterschip komen.

Het eiland is echt nog in opbouw. In 2019 mochten de eerste boten aanleggen. Nu zie je bij de haven nog duinen met op precieze afstand plukjes duin aangeplant. Er staan wat kleine huisjes voor de verhuur en een soort mooie kantine. Die gaat om 17 uur dicht, maar je wordt om 16.30 uur al verzocht te vertrekken. Het personeel – allemaal vrijwilligers – moet nog schoonmaken en de boot vertrekt om 17 uur. Het is allemaal nog een beetje inregelen.

Zo ook het liggeld. Op de website meende ik af te lezen dat het liggeld 1,30 euro per meter boot was (in ons geval dus 13 euro), maar de helft als je donateur van Natuurmonumenten bent. Eenmaal aangekomen bleek dat we in totaal 29 euro moesten betalen. Het is 1,90 euro per meter voor de eilandbijdrage, naast het liggeld. Het komt allemaal ten goede van Natuurmonumenten, dus een probleem hadden we er niet mee. De opmerking hadden ze vaker gekregen, dus daar gingen ze wat mee doen. Allemaal lekker kneuterig en 100% goed bedoeld.

In de haven zelf zijn weinig faciliteiten. Wel toiletten en een wasbak, maar verder niks. Geen douches en geen walstroom. In het havenkantoor worden wat essentiƫle producten verkocht. Dit draagt allemaal bij aan het besef dat je hier op een bijzonder plekje ligt waar de natuur op nr.1 staat.

Er is een wandelpad waar je een leuke en ruime wandeling kan maken van 6 km. Normaal wat meer, maar een deel van het pad was afgezet vanwege het broedseizoen. Vogels gaan voor en zo hoort het ook. Er broeden bijzondere vogels, zo is er een lachstern geboren, wat sinds 1958 slechts 1 keer eerder is voorgekomen in Nederland.

De kleuren op het eerste eiland (het enige eiland dat voor bezoekers is opengesteld) zijn fenomenaal. Bovenstaande foto is zonder enige filter. Van de paden mag je niet afwijken, natuurlijk voor de rust van de vogels, maar ook omdat er overal drijfzand is.

Er zijn vier kijkposten die allemaal anders zijn. De kinderen vonden vooral de kijkpost die half onder water staat het mooist. Je hebt de zwemvogels op ooghoogte en je ziet de kleine Baarsjes zwemmen en jagen onder water.

Verder is er een strandje waar je kan zwemmen (tenminste, als het niet gevoelstemperatuur van 300 graden Celsius is, met de volle zon er op), het noordelijke strand is weggeslagen door de golven op het Markermeer. Juist dat vind ik zo mooi, het is echt de natuur aan het werk, met de mens die zijn best doet er wat van te maken.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *