Texel

We zijn wel vaker op Texel geweest, maar verder dan Oudeschild waren we nooit gekomen. Zelfs waren we nooit in het museum Kaap Skil in Oudeschild geweest. Deze zomer hebben we de harde wind in het weekend uitgezeten op Texel. Daar hebben we twee elektrische scooters gehuurd om met de kinderen in elk geval het zuidelijke gedeelte van het eiland te ontdekken.

In drie dagen hebben we een paar leuke bezienswaardigheden bezocht. Natuurlijk konden we een bezoek aan Ecomare niet overslaan. Daar was ik al eerder geweest, maar Faye, Levi en Jeroen nog niet. Het blijft toch een fantastische plek, waar zeehondjes tijdelijk of permanent verblijven. Prachtig dat je kan zien hoe de zeehondjes de hulp kunnen krijgen die ze nodig hebben en indien mogelijk weer worden uitgezet.

Verder zijn we naar de zelfpluktuin geweest. Dat ligt op een flinke wandeling van Oudeschild af, als je een fiets weet te huren, dan zou ik dat aanraden als je niet heel erg van wandelen houdt. We kwamen daar begin augustus. Je betaalt een klein prijsje voor entree en je hebt toegang tot een tuin met allerlei vruchten en kruiden om te plukken en te proeven. Veel was er nog niet rijp, waardoor het snoepen beperkt bleef. We moeten dus zeker nog een keertje terug. Op het einde kwamen we in de aardbeienkas. Daar waren zo bizar veel aardbeien en zo verschrikkelijk lekker. De een nog groter, sappiger en smaakvoller dan de ander. We hebben ons buikje rond gegeten tot we echt niet meer konden. We konden daarna geen aardbei meer zien, maar baalden wel dat we niet nog meer konden eten, zo lekker waren ze.

Ook zijn we bij het Juttersmuseum geweest. Dat ligt niet ver bij Ecomare vandaan. Er liggen bergen spullen die bij het jutten op het strand zijn gevonden. Het is bijna niet te bevatten wat er allemaal aan zooi ligt. Het klinkt oneerbiedig en vooral weinig interessant, maar we hebben onze ogen uitgekeken en volgende keer gaan we er zeker weer naar toe. Ze hebben een groot terrein waar je nu in Corona tijd een vaste route volgt. Van reddingsboeien tot escape pods, van bommen tot My Little Pony’s, werkelijk alles wat je kan verzinnen hebben ze wel gejut. Er is ook een speeltuin waar de kinderen zelf kunnen spelen, onder andere met een grote en leeggehaalde escape pod. Helaas is de museumkaart niet geldig, maar de toegangsprijs is niet hoog.

We zijn bij een kaasboerderij geweest, maar daar viel eigenlijk weinig te beleven. Ze waren heel vriendelijk en we mochten daar even de batterij van de elektrische fiets opladen terwijl we daar wat aten en dronken. Er was een heel korte wandeling, natuurlijk een winkel met veel te veel lekkere kazen. Arme portemonnee… En ook erg leuk, je kon vanaf een soort klein podium boven in de stal over de koeien uitkijken, zien hoe de koeien in de stal woonden. Of ze ook buiten komen weet ik niet. Het was erg harde wind en regende veel, dus misschien dat ze gewoon vanwege het weer binnen stonden op dat moment. Ik kan het mij in elk geval wel voorstellen.

In Oudeschild zelf zijn we eindelijk naar Kaap Skil geweest. Dat is een soort openluchtmuseum van Texel. Wat suf dat we daar niet eerder zijn geweest, want het is echt erg leuk om rond te lopen. Niet te groot, maar ook zeker niet klein te noemen. Ik vind het zelf altijd prachtig om je een beetje in vroeger tijden te wanen. Er valt ook nog wat te leren. Ook zij hebben een juttersafdeling, maar uiteraard kleiner dat het Juttersmuseum. Er zijn huisjes van vissers waar je in kan, maar het mooiste is misschien nog wel de mega maquette van Oudeschild zoals je hieronder kan zien. Volgende keer gaan we zeker weer binnen. De museumkaart is geldig, zodat je met je kaart altijd gratis binnen kan.