Zo een eerste nacht gaat je toch niet in de koude kleren zitten. Allemaal nieuwe geluidjes en dus weinig slaap. Als Jeroen om vijf uur de lijnen gaat verplaatsen op het voordek, wordt ik wakker in de punt. Geen gordijnen, veel licht. Als je mij goed kent, weet je, dat mij wakker maken geen goed idee is. Goed bedoeld van Jeroen, maar wakker werd ik wel. We lagen nog net niet in scheiding om kwart over vijf.
Ik besluit maar van boord te gaan en een stuk te gaan wandelen. Er is niet heel veel variatie in route, want de wegen lopen recht en lang. Met een luisterverhaal op gaat het prima. Op een gegeven moment kom ik struiken met dauwbramen tegen die net lekker rijp zijn. Die gaan goed naar binnen, want na drie kwartier wandelen op een lege maag, mag er best wat in. Bij terugkomst wordt Jeroen ook wakker en kunnen we weer gezellig doen. Het water op!
De wind is goed, de zeilen gaan op en de motor uit. Als we bij de Ketelbrug aankomen, roep ik ze op. Geen gehoor. We komen precies 1 minuut te laat aan om er nog door te komen. Dan maar een half uur wachten voor de brug tot hij weer open gaat. Voor de brug open is, zie je al een flinke rij auto’s staan te wachten. Ze draaien elk half uur en wachten niet op bootjes die nog even erdoor willen. Vandaar dat ze oproepen ook niet beantwoorden.
En dan is het een rechte lijn richting Medemblik. We varen weer op de klok, want Debbie is zo lief om ons op te halen. Het weer is prachtig en dit eerste weekend is echt geweldig. We genieten met volle teugen.
